Sömestr tatilimiz

Bir önceki yazımda dedim ya sömestr hızla geçiyor diye, işte şimdi anlatıcam. istanbul'dan çok sevgili yeğenlerim Defne ve Sarp geldi. 9 gün boyunca anneanne dedelerinde kaldılar. Defne ve Deniz yaşıtlar, 1,5 ay araları. Birbirlerini az gördükleri için çok özleşmişler. Anneanneleri sağ olsun her güne özel bir program yaptı onlara..

Bir gün Bold'a gittiler. (bu arada her ikisinin de 2. gidişi ama sesleri çıkmamış tekrar gitme uğruna...)

Bir gün Four Season's 2 'ye gittiler.

Bir gün Ankamall da Sincap tiyatrosu'na gittiler...

Her fırsatta Arcadium'da ki çocuk etkinliklerine katıldılar. Arcadium her sene Happy Life sayesinde 15 gün boyunca etkinlikler düzenliyor. Saat 13.00-16.00 arası her gün ayrı bir etkinlik var. Bu arada happy Life Deniz'in okul sonrası gittiği etüd merkezi..

Bir gece Defne ile bizde yattılar, gece 1'e kadar kıkır kıkır kıkırdadılar...

Şunların tatlılığına bakın..

Bir cumartesi onları Gofret'e götürdüm, birlikte paten kaydılar... Bol bol jetonlu oyuncaklara bindiler... Arada tartışmayla karışık langırt oynadılar :-)))

İttire kaktıra ödevlerini bitirttik, kitap okumalarını sağladık...

Aşağıdaki bıcırık da şu anda sülalemizin en küçüğü Sarp. Arada kızların arasına girip onlarla didişti, bizi bol bol güldürdü...

Bir akşam Splendor'a gittik, insan vücudunun her şekle girebileceğini hayretle izledik.. Tıklarsanız küçük bir video gösterisini izleyeceksiniz...

Çocuklar tatil yaparken biz de Eray ile Carmina Burana modern baleye ve Park caddesine kaçamaklar yaptık...

Resimlerin tümü aşağıda...

http://picasaweb.google.com.tr/anteksltd/DefneVeSarpAnkaraDa?feat=directlink

Son 3 günümüz sakin ve evde geçiyor, Deniz'e 10 gündür yaptıramadığım test, okuma vb yüklemeleri yaptım.. Bir yandan okul açılacak diye öfleyip pöflüyor, bir yandan gelecek tatilinin programlarını yapıyor kendince...

İstanbul ve kankalarım

23 Ocak malum sömestr başladı. Heyecan içinde karnemizi aldık, ne kadar heyecanlı olduğumuz kısa kollu oluşumuzdan belli:-)))

Karneyi aldığımız gibi hooop atladık İstanbul'a bir hafta sonu kaçamağı yaptık. Akşamın körü varır varmaz, Mehtap teyzemizin yaptığı karne pastasını afiyetle yedik...

Esas sebebi ziyaretimiz çok sevgili dostum Arzu'nun Amsterdam'dan 1 haftalığına gelişi idi. 1 ay öncesinden planlar yapıldı, Cumartesi sabah Mehtap'ın evinde kahvaltı organizasyonuna karar verildi; kocalar satıldı, ayrı hayatlarımızdaki hikayeler hızla ve özetle aktarıldı. Nasıl geçtiğini anlamadık zamanın, herşeyi aktarmak doyasıya sohbet mümkün değil, çünkü Zuzu'nun zamanı yok.. Daha koyu sohbetler için Amsterdam planı oluşturmaya çalışıyoruz :-))


Sadece özleşen biz miyiz? Ya onlar? Birbirlerini öyle sayıklıyorlar ki bazen "niye bizi ayırdınız? " diye öyle laflar ediyorlar ki boğazıma yumru takılıyor duyunca...

Hızla geçti zaman; bol sohbet, bol yemek, bol alışveriş...

resimlerin devamı aşağıda...
http://picasaweb.google.com.tr/anteksltd/KankalarStanbulDa#

keyifli hafta sonu sonrası evimize geldik, sömestr Deniz açısından hızlı ve keyifli geçiyor, onu da bilahare yazıcam...

Geçtiğimiz hafta sonlarından birinde Okulumuzun düzenlediği Elmadağ gezisine katıldık günü birlik.

Hedef velilerin kaynaşması idi ancak sınıfımızdaki veliler kaynaşmayı pek sevmediği için az sayıda katılım var idi.

Şimal ile Deniz yine de günün keyfini çıkardı, birlikte kartopu oynadılar...



Tüm çocukların katıldığı "Doğa Yürüyüşü" ne gittiler, dağ bayır dolaştılar...

Döndüklerinde dileri dışarıdaydı yorgunluktan, iştahlı bir öğle yemeği yediler.


Bu etkinliğin üstüne bir de konserimiz var idi aynı akşam. Kültür bakanlığı Devlet Korosu sadece Tevfik Fikret'e özel bir yılbaşı konseri verdi. İnanılmaz yorgun olmamıza rağmen, gidince tüm yorgunluğumuz geçti, harika bir akşam geçirdik.
Yerli yabancı ünlü eserlerden seçme bir programdı. "Carmina Burana", "Poloveç Dansları", "Damdaki kemancı", "Ah Bir zengin Olsam", "Dök Zülfünü", "Entarisi Ala Benziyor", "Kalinka" aklımda kalanlardan bazıları...

Deniz de koroya gidiyor ya hani, acaba gün gelir kızımı böyle izler miyim diye geçirdim içimden, kim bilir?

Acı bir olay...

Yirmi beş gündür yazmamışım....

O kadar çok şey yaşandı ki nereden başlayayım bilemiyorum. En iyisi en kötüsünden başlayıp sonra devam etmek...

Apartman görevlimizin feci şekilde ölümü ile sarsıldık 20 gün önce... Detayları yazmak bile istemiyorum, eller titriyor şu anda. Geride 2 yaşın da Efe ve 26 yaşında acılı bir eş kaldı... Allah dan onlara sabır ve kuvvet vermesi için her gün dua ediyorum... Nur içinde yatsın...