Geçenlerde bana geldi ve internetden bir jokey şapkası bulup bulamayacağımızı sordu. Ayıpsın anne internetde bulamayacağımız hiç bir şey yok dedim ve bir kaç resim verdim ona. Derhal bir eskiz çizdi ve tamam dedi kafamdaki resim şimdi oturdu...
2 gün sonra kafasındaki resmi bitirmişti bile. İşte bahsi geçen resim....
Bu arada doğum günüm dolayısıyla bana bir resim seçmemi söylemişti, görür görmez bunu almaya karar verdim. Amma velakin 2 gün sonra telefonda annemle konuşuyoruz:
-Nazlı bir resim çizdim inanamazsın!
-Nasıl bir şey anne?
-Bir nü çizdim ki inanamazsın nazlıııı!!!
-Nü mü, ne???? anne???
-Orasına da çiçek kondurdum!!! hadi atla gel de bak..
Ertesi gün annemdeyim, işte telefondaki resim, nasıl?
Ciddi bir şekilde aştı annem kendisini, son resimleri çok şaşırtıcı. Son bir yılda hocası değiştiği için tarzı da çok değişti, hayal gücü çok farklılaştı. Acaba diyorum biraz da benim payım var mı bu işte? Hani ben 9 sene ayrılıktan sonra Ankara'ya geldim ya, belki annem daha bir motive oluyordur hayata karşı kimbilir? (yoksa bu bir anne-kız kıskançlığı mı, yani resim yapamıyorum diye kendime buradan pay çıkarıyor olabilir miyim?:-))) )
Son günlerdeki çok şaşırtıcı olmayan 2 resimi daha var aşağıda
Şimdi iki resim arasında gelip gidiyorum, hangisini alsam "nü" yü mü atlıyı mı?Sizce????
