yaşın ilerlemesiyle nesilden nesile aynı cümleler kuruluyor:-))))
İpek'de benim için aynen öyle, yeğenim İpek'in doğduğu zamanları az çok, ama 2 yaşından itibaren çok net hatırlıyorum. Sapsarı saçları, yüzünde çilleri olan tombul bir çocuktu.. Kıkır kıkır sürekli ama sürekli gülerdi... Hala da öyle yüzünde hep gülücük.. İşte o İpek büyüdü ve cumartesi günü nişanlandı....
Adı gibi, İpek gibi.. Çok hoştu çok, yıllar sonra parçalar bütün oldu, tüm aile bir araya geldi İpek'imizin nişanında...
Nişanlı çiftimiz birbirine çok yakışmışlardı...
Çok nezih, sıcak, bol danslı bir gece oldu, hepimiz çok keyif aldık, yaşlı gözler, anılar, heyecanlar tüm duygular birbirine karıştı...
Bu arada akşam bir sürprizle başladı, garson içecekleri dağıtırken yaklaşık 15 bardak meyve suyu karışımını annemin ve masamızın üzerine döktü! ben olayı naklen izlerken kendimi anca attım ve korudum ama zavallı annemin üzeri sırıl sıklam oldu! Peki annem ne yaptı sizce? İnanmayacaksınız ama kılını bile kıpırdatmadı, garsonlar annemin etrafında fır döndü, ben çırpınıyorum; anne kalk gidelim üstünü değiştirelim diye....Annem inanılmaz soğukkanlı davrandı, yerinden bile kıpırdamadı, peçeteyi aldı, nazikçe üstünü sildi,(allah dan siyahdı), bu arada bana sürekli "sus kızım ayıp sakin ol, insanların gecesini mahvetmeyelim" derken garsonları da "üzülme evladım, olur böyle kazalar" diye teselli etmeye çalıştı:-)) Hala inanamıyorum:-)
Bu iki sevimli çocuk da kardeş torunları...İpek'in ağabeyi Cüneyt'in kızı.. Deniz piyano da Beethoven 9. senfoni ile havasını attı...
Bu güzel geceye ait resimlerin devamı aşağıda....
http://picasaweb.google.com.tr/anteksltd/Ipeknisan?feat=directlink
