Dostluk....

Keyifli bir İstanbul gezimiz daha geride kaldı... Sektörümle ilgili zuchex fuarı için gittim İstanbul'a bu sefer. Deniz'i de 2 gün boyunca can dostlarımdan biri olan Aysel'in evinde sevgili Kader ablamızın güvenli ellerine bıraktım. Gün boyu havuza girmişler, parkta, evde doyasıya oynamışlar İrem ile birlikte... Bir akşam da sevgili Mehtap'ın evinde İrem, Deniz, Eren üçlüsü keyif yaparken biz üç kanka da Kalamış Divan'da koyu muhabbete daldık beraberce...

Kızım da farkında artık gerçek dostluğun arkadaşlığın, öyleki ciğerinden ağladı Aysel'lerin evinden ayrılırken. 2 günde anında adapte oldu oradaki hayata İrem ile; amma velakin ne Eren'e ne İrem'e doyabildi güzel kızım...

Bu arada yine eski dostlardan biriyle, sevgili Güldalı ile sürpriz bir şekilde buluştuk İstanbul'da.. Taksim Gezi'de öyle bir koyu muhabbete daldık ki anlayamadım 2 saatin nasıl geçtiğini.. Hatırlayamadık en son ne zaman görüştüğümüzü ama yaklaşık 4 sene olmuş galiba, iyi geldi eskiyi yad etmek birlikte.. Bir daha ne zaman görüşürüz hiç bir fikrim yok (umarım en yakın zamanda) ama fark etmez, bitmez bu güzel dostluk uzun zaman görüşemesek de....Kazakistan'dan haberlerini bekliyoruz bakalım...

Hani çalışan annelere yönelik bir laf vardır "bebeğinizle görüştüğünüz zamanın uzunluğu değil, verimliliğidir önemli olan, yani kaliteli zaman geçirmek önemlidir her zaman" Dostluklarda böyle değil midir sizce? Nice dostlarımdan uzaktayım şu anda ama biliyorum gönüllerimiz bir, kalplerimiz bir her zaman. Veee en önemlisi her buluşmamızda kaldığımız yerden devam edebiliyoruz muhabbete..

İstanbul'da dostlarımdan aldığım enerji ile daha da mutluyum şu anda, sağ olun var olun.....